آرام بخش

خیلی روزا اومده رفته خیلی اتفاقا افتاده ولی من هیچی ازش

ننوشتم.

خیلی خوشحالم.

آخه هیچ کدومو ننوشتم نه تو دفترم.نه تو بلاگکم.نه تو دلم.

الانم چیز جدید ندارم.فقط دنبال کتاب خاطرات دلبرکهای ... ...

مارکزم.پیداش نمیکنم.

احساس خوشبختی میکنم.خدایا شکرت.

سکوت سه‌شنبه 13 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 08:47 ب.ظ

نظرات 6 + ارسال نظر

ناما جعفری دوشنبه 19 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 01:19 ب.ظ http://www.koko61.blogfa.com

آدم ها با آدم های دیگرمتولد می شوندوبعدبا همان آدم ها
می میریند...شایدزودتر...نوشته هایت گاهی زودترازآنچه فکرمی کنی تمام می شوند...سکوت عزیز...قبرشان می کنی...فکر می کنم...البته گورستانی که به وجودآوردی دیگرجا..ندارد..درست نمی گم....

دیگه چشم بهشون نمی افته.

massy سه‌شنبه 20 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 11:48 ب.ظ

salam
rastesh ye soali baram pish oomade bood
nemidoonam chetori bayad porsid
shoma namzad e albaloo hastin?
mamnun misham age bedoonam
movafagh bashi aziz

((= نه بابا.

همینجوری جمعه 23 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 05:34 ب.ظ http://haminjori.blogsky.com

سلام.. خوش بحالت که احساس خوشبختی میکنی
اگه این کتاب مارکز رو پیدا کردی با یه کامنت کوچولو به من هم بگو از کجا گیر آوردی.. مرسی

من خیلی دنبالشم ولی انگار دیگه چاپ نمیشه اونایی هم که بوده جمع کردن.سلام.چرا نکنم؟

وصال--درد دل عاشق ومعشوق-- جمعه 23 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 10:45 ب.ظ http://gonjishk.blogsky.com/

آسمان قبلم به دنبال سوسوی تک ستاره ای است که از فرسنگ ها دور برایش نور افشانی می کند.

ستاره ام را در میان زمین و آسمان آنجایی که قلبم معلق بود گم کردم.

به دنبال آن همه زیبایی رفتم تا به اوج سبز نیلگون شفق رسیدم و در آنجا نیز میان تک تک گلبرگهای

امیدم ستاره ام را ندیدم.